کبریت؟

تولد انسان روشن شدن کبریتی است
و مرگش خاموشی آن!
بنگر در این فاصله چه کردی؟!!
گرما بخشیدی…؟!
یا سوزاندی…؟!!

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:40 | |

بااین دل چه کنم؟؟؟؟؟؟

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:34 | |

امشب

امشب دوباره دلم بی صدا شکست

امشب دلم باز بی صدا شکست

امشب دوباره دلم بی صدا شکست

با گریه ای غریب و غمی آشنا شکست

تا کهکشان غرقه شدن در خیال تو

پرواز کرد و چون مرغی رها شکست

یک عمر من شکستم و با درد ساختم

اما کسی نگفت چرا بینوا شکست

ماندم میان موج غریبی ز اشک و آه

کشتی صبرم از ستم ناخدا شکست امشب ستاره ها پی دلداری آمدند

اما ز داغ من دلشان تا خدا شکست

باز به داد دلم رسی........ای کاش

امشب دوباره دلم بی صدا شکست!

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:30 | |

عمق احساس

^{یواش گفتم دوست دارم واسه اینه که نشنیدی
بلد نیستم که بد باشم نگو اینو نفهمیدی}

^{بذار باشم کنار تو کنار عطر این احساس}

^{بذار حبس ابد باشم توو عشقی که برام رویاست}

^{بذار با گریه این بارم بگم خیلی دوست دارم
اگه بازم پشیمونی بروت اصلا نمیارم}

^{دلم میگیره هر روزی که میبینم تو دلگیری
دارم میمیرم از وقتی سراغم رو نمیگیری}

^{نگام رو از تو دزدیدم با این چشمای غمبارم
نمیخواستم بدونی که چقدر چشمات رو دوست دارم}

^{ولی با گریه این بارم میگم خیلی دوست دارم
اگه بازم پشیمونی بروت اصلا نمیارم}

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:28 | |

بدون شرح

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:25 | |

سکوت خویش

من ، که خود افسانه می‌پرداختم
عاقبت افسانه ی مردم شدم
ای سکوت ، ای مادر فریادها
ساز جانم از تو پر آوازه بود
تا در آغوش تو ، راهی داشتم
چون شراب کهنه ، شعرم تازه بود
در پناهت برگ و بار من شکفت
تو مرا بردی به شهر یادها
من ندیدم خوشتر از جادوی تو
ای سکوت ، ای مادر فریادها
گم شدم در این هیاهو ، گم شدم
تو کجایی تا بگیری داد من؟
گر سکوت خویش را می‌داشتم
زندگی پر بود از فریاد من!

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:24 | |

راز یک عاشق...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:20 | |

كاش مي شد...

کاش می شد در زمان عاشقی

                                             عشق را در هر کجا فریاد زد

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:18 | |

دیوار...

دیوارهای دنیا بلند است،
ومن گاهی دلم راپرت می کنم آن طرف دیوار.
مثل بچه ی بازیگوشی که
توپ کوچکش را از سرشیطنت به خانه همسایه  می اندازد.
به امید آنکه شاید در آن خانه باز شود.
گاهی دلم را پرت میکنم آن طرف دیوار.
آن طرف،حیاط خانه ی خداست.
و آن وقت هی در میزنم،در میزنم،در میزنم،و میگویم:
"دلم افتاده توی حیاط شما،میشود دلم را پس بدهید..."
کسی جوابم را نمیدهد،کسی در را برایم باز نمیکند.
اما همیشه،دستی،
 دلم را می اندازد این طرف دیوار.همین.
ومن این بازی رادوست دارم.
همین که دلم پرت میشود این طرف دیوار،
 همین که...من این بازی را ادامه میدهم
و آنقدر دلم را پرت میکنم،تا خسته شوند،
تا دیگر دلم را پس ندهند.
تا آن در را باز کنند و بگویند:
 "بیا خودت دلت را بردار و برو"
آنوقت من میروم و دیگر هم برنمیگردم.
من این بازی را ادامه میدهم..

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:14 | |

زاده ی علاقه

نگاه زاده ی علاقه است
اگر دوچشم روشن عشق،به تو نگاه کند
دیگر تو از آن خود نیستی
زمان میگذرد،زمانه هم...
کودک میشوی،جوان هستی،وجوانی نمی کنی
رد می شوی،پیر هستی،می مانی...
همیشه در پی گمشده ات هستی که با توست ونیست!!
باز در پی آن علاقه ی پنهان،آن نگاه همیشه تازه هستی
باز آن دو چشم روشن عشق را در غبار بی امان زمان
جست وجو میکنی...
او دیگر تکه ای از تو شده،سایه ای خوش بر دل تو...
گوشه گیر این دل خراب،
سرشار از عطر نگاه توست...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:12 | |

گاهي وقتا

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:10 | |

و من مُردم ....

نفسهای فراموش شده ...

لحظه های مبهم خاکستری ....

تسلیم ....

نور ....

او ....

مرگ، سخت نبود، عین سادگی ست،

عاشقانه های باد و گندم است

یگانگی عاشق و معشوق

آخرین پناهگاه .

مرگ وقتی سخت است که عاشق نباشم 

که دل ترک خورده ی من با یاد چشمان بارانی ات که از ابرها میبارند،

شکوفا نشود.

آفرین باد بر مرگ

بر این شعر عاشقانه ی هستی .

حال من خوب است!

دیگر آنقـــدر کــوچک نیستـم که دستت را رها ساخته و در دلــــتنگی هـــا گم شــــوم

آموخته ام که این فاصله ی کوتاه، بین لبخند و اشک ،  نامش  " زندگیست " 

نگاهت با من است ....   "حال من خوب است "   ....  خوب خوب ....

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:6 | |

حرف های ناگفته ... ...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:4 | |

دل نوشت

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:3 | |

باورت شود یا نه....

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:1 | |

نبودنت کی به اخر می رسد؟؟؟؟

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:0 | |

بیدارشید

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 2:57 | |

روبراهم!

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 2:3 | |

ســ...ــــه نقطـ...ــــه ... !!!

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:59 | |

گلایه.........

    گلایه       ها    ی     بسیاری       دارم

نمی     دانم    از    کجا   آغاز    کنم

یا   نمی  دانم   صدایم   به   تو   خواهد   رسید؟

نمی   دانم     آیا   نشسته  ای    فقط    به درد  ما  آدما   گوش    کنی؟

آرزو    هایم    یک    به    یک   فنا    شدند

جوابی      ندارم

خداوندا    نمی   دانم   اگر    آفریده   ای چرا    اینگونه؟

خداوندا    آیا   حکمت      توست؟

گفته   ای    درد   و رنج  را  آفریدی    تا    امتحان    کرده    باشی

پس  کجاست   وعده   ی    رستگاری   و شادیت؟

کفر    گفتن    آسان     است   خداوندا !

می   دانی    که   کفر   نمی   گویم      اما   گلایه    دارم   از   روزگارت

زمین   و  آسمان    از   روزگارت    به  درد آمده   اند

جوابی     نیافتم

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:59 | |